Welk boekhoudprincipe verwijst naar inkomstenbelastingsuitgaven?

Het is de taak van een accountant om nauwkeurige financiële overzichten te maken, wat betekent dat activa, verplichtingen, verkopen en uitgaven moeten worden opgenomen in de periode waarin ze zijn gemaakt. De Internal Revenue Service kan echter tegenstrijdige richtlijnen bieden voor het betalen van belastingen, waardoor tijdsverschillen ontstaan ​​tussen verschuldigde belastingen en betaalde belastingen. In reactie op deze tijdelijke verschillen heeft de Financial Accounting Standards Board of FASB Statement 109 gecreëerd om accountants te adviseren hoe zij inkomstenbelastingen in de huidige periode en in de toekomst moeten behandelen en erkennen.

Principe 1: geschatte belastingen in het lopende jaar

Helaas heeft de IRS niet dezelfde boekhoudprincipes als de FASB. Volgens FASB Opinion 109 behandelt het eerste beginsel dat moet worden toegepast bij de behandeling van inkomstenbelastingen de schatting van de belasting op het lopende jaar. Volgens dit principe moet een actuele belastingverplichting of -actief worden opgenomen aan de hand van te betalen belastingen - een balansrekening - in het jaar waarin de verplichting wordt gecreëerd, wat een tijdelijk verschil kan creëren in het bedrag van de aan de IRS betaalde belastingen en het bedrag van belastingen op de resultatenrekening.

Principe 2: uitgestelde belastingen en toekomstige betalingen

Vanwege de tijdelijke verschillen die zijn gecreëerd met het eerste principe, wordt een uitgestelde belastingverplichting of -actief gecreëerd om toekomstige belastingbetalingen en -overdrachten te schatten. Een uitgestelde belastingverplichting of -voordeel schat de toename of afname van belastingen die moeten worden betaald of overgedragen in toekomstige perioden.

Principe 3: Toekomstige wijzigingen in belastingwetgeving worden niet beschouwd

Een uitgestelde belastingverplichting wordt gebruikt om tijdelijke verschillen in het huidige jaar en toekomstige jaren te verantwoorden, maar de belastingregels veranderen vaak. Een bedrijf kan er bijvoorbeeld voor kiezen om alle verkoop op afbetaling in het lopende jaar te erkennen, vanwege het beleid inzake opbrengstverantwoording, maar de IRS neemt de volledige verkoop pas op in het jaar dat de inkomsten daadwerkelijk zijn ontvangen, wat het volgende jaar kan zijn. Het derde principe dat wordt gebruikt om inkomstenbelastingen te berekenen, houdt in dat eventuele wijzigingen in toekomstige belastingwetten of -tarieven niet in aanmerking mogen worden genomen binnen de uitgestelde belastingverplichting. Alleen de huidige wetten en tarieven worden gebruikt om het bedrag van de uitgestelde belastingverplichting te berekenen.

Principe 4: uitgestelde belastingvorderingen kunnen worden gecompenseerd door belastingvoordelen

Het laatste principe dat wordt gebruikt bij het bepalen van winstbelastingen betreft de waardering van uitgestelde belastingvorderingen. Uitgestelde belastingvorderingen resulteren in 'carry-forwards', die kunnen worden gebruikt voor aftrekken in het volgende jaar. Als echter in het volgende jaar wordt bepaald dat de uitgestelde belastingvordering niet zal worden gerealiseerd, kan het bedrag van de uitgestelde belastingvordering worden verlaagd. Een waarderingsaftrek voor het actief wordt vaak onderhouden om ondersteuning te bieden voor deze bepaling als dit nodig is.