Verplichte versus vrijwillige loonaftrek

Verplichte loonheffingen zijn wettelijk verplicht en vrijwillige aftrekposten zijn wettelijk niet vereist. Het aftrekken van salarisafrekeningen kan echter ingewikkeld zijn. U moet bepalen welke van de verplichte aftrekken van toepassing zijn op uw werknemers en u moet een deugdelijk beleid vaststellen dat de basis voor aftrek voor vrijwillige aftrek bepaalt.

Federale achterhouding

Volgens de federale wet moet u federale inkomstenbelasting, Medicare-belasting en socialezekerheidsbelasting inhouden van de loonstrook van uw werknemer. De aftrekvereisten zijn te vinden in de Internal Revenue Service Circular E, die het bureau jaarlijks bijwerkt. U houdt de federale inkomstenbelasting in op basis van de W-4-formulieren van uw werknemers en de circulaire E-bronbelastingtabellen. Met ingang van 2013, aftrekken sociale zekerheid belasting op 6, 2 procent van belastbare lonen tot $ 113.000 voor het jaar en Medicare belasting op 1, 45 procent van alle belastbare lonen. Een extra Medicare belasting van 0, 9 procent is van toepassing op werknemers die meer dan $ 200.000 voor het jaar verdienen.

Staats- en lokale inhoudingen

Verplichte inhouding kan ook plaatsvinden in de vorm van inkomstenbelasting, werkloosheidsbelasting, wettelijke arbeidsongeschiktheidsverzekering en gemeentelijke en provinciale belastingen. Berekeningsprocedures verschillen per staat en lokale overheid, dus neem voor verduidelijking contact op met het belastingkantoor.

Loonafwerkingen

Loonbeslagen zijn verplichte inhoudingen, waaronder IRS en staatsbelastingheffingen, kinderbijslag en alimentatiebewijshouders, beslag op studentenlening en garanties door schuldeisers. Laat volgens de federale wet, voor gewone loonbeslagingen, niet meer inhouden dan de kleinste van 25 procent van het beschikbare loon van een werknemer of het totaal waarmee het beschikbare loon het federale minimumuurloon per uur overschrijdt. De staat kan lagere garingslimieten instellen; gebruik in dit geval de kleinere hoeveelheid beslag. Om te komen tot eenmalig loon, trekt u wettelijk vereiste aftrekken af ​​van het brutoloon van de werknemer.

Vrijwillige aftrekkingen

Vrijwillige aftrekposten zijn die die u aanbiedt en uw werknemers accepteren. Dergelijke inhoudingen kunnen gezondheid, ongeval, invaliditeit en levensverzekering omvatten; pensioen plannen; flexibele uitgavenrekeningen zoals kosten voor zorg en zorg; parkeer- en transitkosten; vakbondscontributie; en aftrekkingen voor looncheque-voorschotten en andere door het bedrijf gesponsorde voordelen. Hoewel u wettelijk niet verplicht bent ze aan te bieden, kan de federale en deelstaatregering een beleid hebben dat deze aftrekkingen beïnvloedt. U moet bijvoorbeeld meestal een schriftelijk beleid opstellen en de schriftelijke toestemming van de werknemer verkrijgen om af te trekken voor ziektekosten- en pensioenuitkeringen. Ook kan de staat voor vooruitbetalingen in het loonbeleid bepalen of deze van het laatste loon moeten worden onthouden.

Pretax versus naheffing

Vrijwillige aftrekposten worden op voor- waardebasis of na belastingen gemaakt. Bij de eerste moet u de aftrek van het brutoloon van de medewerker aftrekken voordat u de belastingen berekent. Bij deze laat je de aftrek aftrekken nadat je de belastingen hebt berekend. Het restant na belastingaftrek is het belastbaar loon van de werknemer. Als zij geen voorbelastingverminderingen heeft of als de aftrekken na belastingen zijn, zijn al haar brutolonen belastbaar.